Mannelijke Management Assistent zoekt een baan en lanceert (pr-)campagne

In het werkveld van management assistenten/office managers/(directie, medisch, junior) secretaresses en andere ondersteuners ben ik, Menno Spiekerman, een van de weinige mannen te midden van het grotere aantal vrouwelijke collega’s.

Laat ik me daarom eerst even aan jullie voorstellen. Mijn naam is dus Menno, management assistent bij het RIVM te Bilthoven, ik ben 34 jaar en woon in de Betuwe. Per 10 april a.s. ben ik beschikbaar voor een andere fulltime job.

Tegenwoordig moet je veel meer uit de kast halen dan 10 jaar geleden bij het solliciteren. Vroeger stuurde je 1 of 2 brieven, je werd uitgenodigd voor een sollicitatiegesprek en je werd aangenomen. Dat is nu wel anders.

Nadat ik in de zomer van 2013 een artikel had gelezen in de gratis krant De Metro over iemand die een nieuwe werkkring zocht en over de manieren waarop zij dit had gedaan, dacht ik: “Wat is dit een leuke en originele manier om een baan te zoeken”. Het artikel heb ik toen bewaard. Je weet nooit wat er in de toekomst kan gebeuren.

De toekomst kwam als snel, want 3 maanden later kreeg ik zelf te horen dat mijn tijdelijke contract niet verlengd zou worden. Ik moest vol aan de bak.
Ik heb het artikel uit De Metro er toen weer bij gepakt en ik ben begonnen met het opstarten van mijn eigen (pr-)campagne. Als je zoiets gaat doen, moet je er natuurlijk wel achter staan. De ene actie is wel voor je weggelegd en de andere niet. Een aantal acties die er in stonden heb ik overgenomen en een aantal heb ik er zelf bedacht.

De campagne

• Via mijn twitter en LinkedIn-account potentiële werkgevers, recruiters en andere geïnteresseerden op de hoogte brengen van mijn zoektocht naar een andere werkkring.
• Het onderhouden van mijn eigen website.
• Via diverse mediakanalen een persbericht verspreiden zodat bedrijven en mensen horen van mijn PR-campagne en mijn zoektocht naar een andere betrekking.  Hoe het persbericht eruit zag en wat het resultaat was kun je hier bekijken.
• Het versturen van zo’n 200 ansichtkaarten naar bedrijven in de regio met een foto van mijzelf erop waarbij ik me ook introduceer.
• Ik ben mezelf gaan uitnodigen bij sollicitatieclubs, zodat ik iets over mijn manier van solliciteren kon vertellen. Tijdens deze presentaties is mij gevraagd om mijn verhaal vast te leggen op film. Zo heb ik een presentatie gegeven bij Sollicitatieclub Twente op 30-01-2014 en bij het UWV Tiel op 05-02-2014.
• Het aangaan van kennismakingsgesprekken met bedrijven.

Deze campagne is op 8 oktober 2013 van start gegaan.

Het resultaat

Momenteel heb ik al meer 200 sollicitaties gedaan. Dit zijn zowel open sollicitaties als naar aanleiding van een bestaande vacature. Zo zijn er meer dan 200 ansichtkaarten verstuurd naar bedrijven in de regio’s waar ik zou willen werken.

Ik heb in totaal 8 uitnodigingen gekregen voor een sollicitatiegesprek, waarvan ik er zelf een heb geannuleerd. De standplaats in die vacature was namelijk een andere dan waar ik eventueel zou komen te werken.

Tegenwoordig moet je al blij zijn als je een reactie krijgt op jouw sollicitatie. Op veel sollicitaties heb ik namelijk niet eens een antwoord ontvangen. Het is mij ook wel eens overkomen dat ik werd afgewezen, omdat ik 1 van de 300 sollicitanten was. Zelf vind ik het niet netjes als je niet eens een reactie krijgt. Stuur dan op z’n minst een zeer korte afwijzingsbrief.

De reacties op de gesprekken

• Ik was te enthousiast.
• We denken dat je geen goede match bent met de leidinggevende.
• Mijn mening was te uitgesproken.
• Ik was onrustig.
• Mijn pluspunten kunnen ook mijn minpunten zijn.
• Helaas moeten we je meedelen dat je niet door bent naar de 2^e sollicitatieronde (is me gemaild, zonder enige verdere uitleg)
• Ik ben “over gekwalificeerd”.
• We denken dat je jezelf gaat vervelen.

Overal waar “TE” voor staat is niet goed. Met bepaalde reacties kun je trouwens ook weinig. Ik wil juist graag weten wat ik zou kunnen verbeteren voor een eventueel volgend gesprek. Zou hetgeen je te horen krijgt bij een afwijzing ook wel de “echte” reden zijn? Of was ik niet de juiste persoon die ze zochten? Zochten ze toch liever een vrouw? Was ik te oud? Was ik te duur? Was er een ander aandachtspunt waar ik op zou kunnen letten?

Of de reacties die je krijgt n.a.v. een sollicitatie ook echt waar zijn, is natuurlijk altijd de vraag. Ik probeer vaak door te vragen, omdat je met sommige afwijzingen weinig tot niets kan. Vaak krijg je er aan de telefoon ook niet meer uit. Zoals bijvoorbeeld bij: ‘Je pluspunten kunnen ook je minpunten zijn’. Ik heb 30 minuten met die werkgever waar ik op gesprek was geweest, aan de telefoon gezeten, verder dan deze uitspraak kwam ik niet.

Mocht je meer over mij willen weten of heb je bruikbare tips voor mij, dan kun je altijd contact met me opnemen. Ik ben ook zeer benieuwd naar de reacties van anderen!

Menno Spiekerman