Flexibele werktijden op het secretariaat?!
In bijna iedere vacature zie je het staan: “voor ons secretaresseteam zijn we op zoek naar een flexibele secretaresse”. Wat is nu eigenlijk flexibiliteit? En hoe realistisch is dit, vooral op een secretariaat met meerdere secretaresses?
Flexibel zijn heeft niet alleen met werktijden te maken. Het betekent ook dat je je gemakkelijk kunt aanpassen en dat je snel kunt schakelen. Het betekent ook dat je een collega eens een handje helpt om zijn of haar werk af te krijgen of dat je je inzet voor iets speciaals of iets nieuws, bijvoorbeeld helpen bij de organisatie van een bedrijfsuitje of ondersteuning bij een nieuw project op welke manier dan ook.
Voor mij is flexibiliteit onontbeerlijk voor het succesvol opereren in teams. En wie nieuwe dingen leert, is en blijft per definitie flexibel, toch?
Ook ik ben wel eens met de neus op de feiten gedrukt. Ik heb ook wel eens een vacature op ons secretariaat gehad. En ja, ook ik vraag natuurlijk een flexibele secretaresse.
Op de vraag in hoeverre iemand bereid is om flexibel te zijn, wordt vaak positief geantwoord, maar als puntje bij paaltje komt, dan heeft men afspraken of hebben de kinderen vrij, noem maar op.
Nu kun je zeggen…dan heb je niet goed geselecteerd. Dat vind ik enigszins een makkelijke reactie, want je selecteert niet alleen op flexibiliteit. Daar komt nog bij dat iemand het nog zo mooi kan vertellen in een gesprek, maar is dat ook zo in het “echt”? Daar kom je dus alleen maar achter als iemand al gestart is.
Discussies over en reacties zoals “heeft ze nu alweer een kind ziek” of “zij moet ook altijd eerder weg” en zo hebben we er nog een aantal.
In hoeverre moet een teamlid nu flexibel zijn? Als het aan mij als leidinggevende ligt, dan moet iedereen zo flexibel zijn als een elastiekje: je kan er alle kanten mee op. Maar…flexibel zijn betekent nu ook weer niet dat je tot in den treure al het werk op je neemt dat er te doen valt en overal altijd ‘ja’ op zegt, toch?
Wat is dan wel redelijk volgens jullie?
Wie werkt er in een groot team en hoe gaat dit bij jullie?
Geschreven door: Ingeborg Lentjes
Onder flexibel zijn vindt ik op de dagen dat je werkt, dus soms langer doorwerken,op een andere locatie invallen. Mits dit van te voren overlegd kan worden.
Ik werk 32 uur en ben op de dinsdag vrij, dan plan ik prive zaken en ben dan niet altijd flexibel en wil dat ook niet 40 uur per week zijn..Toch is mijn ervaring dat vaak dezelfde mensen flexibel zijn.
Vindt niet dat een bedrijf je alle dagen en 40 uur per week flexibel kan en mag inzetten
Flexibel in de zin van meerdere soorten werkzaamheden aankunnen en doorlopen is in mijn ogen alleen maar goed, want het maakt mensen allround. Echter, het zijn vaak steeds dezelfde mensen die dit doen en als je dan zaken doorpakt wordt je dat weer niet door andere collega’s in dank afgenomen, want profileer je jezelf in hun ogen teveel.. Maar waarom leren ze dan zelf geen dingen bij?
Buiten de box denken en veranderen is voor veel mensen eng of een bedreiging omdat ze zich moeten wagen aan iets dat ze (nog) niet kunnen. Maar het houdt je werk interessant, je leert nieuwe dingen èn als er nog te spreken is van baanzekerheid tegenwoordig dan zou dit zeker mee kunnen spelen.
Voor je collega’s klaarstaan is ook niet iets vanzelfsprekend bij iedereen, daar kun je je neus ook lekker aan stoten als je dan eens om een wederdienst vraagt!
Wat werktijden betreft ligt het lastiger. Persoonlijk ben ik van mening dat als het tijdig van tevoren wordt gevraagd (nee, niet aangekondigd!) zoiets moet kunnen. Als het maar niet meer regel dan uitzondering wordt.
Echter, je bent niet voor niets ingehuurd voor bepaalde tijden en qua privéleven moet je ervan op aan kunnen dat je dan ook naar huis kunt en je op je privézaken kunt richten.
En daar schort het nogal eens aan, dat er blijkbaar gedacht wordt dat medewerkers (vooral bij diegenen die geen kinderen hebben) toch nergens tijdig voor naar huis hoeven.
Het zou ook niet zo mogen zijn dat omdat je manager nogal eens later op kantoor komt jij dus vlak voordat je denkt naar huis te kunnen gaan ineens nog een spoedklus in je maag gesplitst krijgt, waarbij niet gevraagd wordt of het kán, maar gezegd wordt dat dit nog moet.
Probleem is echter ook dat als er collega’s om je heen zijn die alles maar aannemen en niet voor zichzelf opkomen, jij dan als kritische werknemer als een moeilijk of lastig persoon wordt gezien als je niet gedwee in alles meegaat.
Er zijn gewoon grenzen en je privéleven en vrije tijd zijn een groot goed! Je leeft tenslotte toch niet om alleen te werken.
Flexibiliteit moet vooral ook van 2 kanten komen en kan iet eenzijdig worden afgedwongen.
Een beetje waardering of dankbaarheid tonen aan de medewerkers die je nogal eens tegemoet komen siert een manager. Daardoor hebben werknemers meer voor hun manager over dan wanneer het met de botte bijl gaat.
En als diegene dan wat vragen, verlangen of aan de kaak stellen sta dan voor ideeën, suggesties en veranderingen open.
Want uiteindelijk wil iedereen samen toch bereiken dat een bedrijf goed draait en de klant tevreden is.