Taalkwestie: Hoofdletter-Piet … of niet?

De zwartepietendiscussie lijkt minder hevig dan vorig jaar. Begrijpelijk. Zwarte Piet is in transitie. En eigenlijk is hij dat al heel lang. Ga maar na. Hij is z’n dikke rode lippen, kroeshaar, oorringen en roe al een tijd kwijt. En … hij kan al jaren ook vrouw zijn. Dat was vroeger ondenkbaar, maar is er vrij ongemerkt ingeslopen. Ik kan me althans geen demonstraties en discussies hierover herinneren. Wel weet ik nog goed hoe geschokt ik als kind was, toen ik ineens bórsten ontwaarde bij een zwarte piet. Het zette mijn zwartepietenbeeld danig op z’n kop.

Het was juist het excessieve gebruik van zwarte schmink die Piets geslachtsemancipatie onopgemerkt maakte. Onder zo’n dikke laag zwartsel lijken alle gezichten min of meer op elkaar. De transformatie die de pieten nu ondergaan, is veel opvallender. Maar deze past dus wel degelijk in een traditie. Zwarte Piet lééft!

Hoofdletters of niet?

Zie je hoe in de bovenstaande column omgegaan is met hoofdletters? Zwarte Piet verliest zijn/haar hoofdletters als het niet meer om de ‘echte’ Zwarte Piet gaat (de enige echte, archetypische figuur), maar als we het hebben over ‘de soort’: een zwarte piet.

Geschreven door: Mieke Winnubst – Alfabeta Tekst & Training