Smartphone irritaties op het secretariaat

Irriteer jij je ook wel eens aan het gedrag van je collega’s die de hele dag door via hun smartphone allerlei Social Media kanalen aan het bekijken zijn?

Via Google kwam ik laatst een onderzoek tegen van een hoogleraar van de universiteit van Warwick. Uit dat onderzoek blijkt dat werknemers die tijdens werktijd Social Media mogen gebruiken niet minder productief zijn dan collega’s die dat niet doen. Dus eigenlijk hoeven we ons niet te irriteren of wel…?

Regels op je werk

Het de taak van de werkgever om duidelijke afspraken te maken ten aanzien van het gebruik van Social Media op de werkvloer. En natuurlijk is het je plicht als werknemer om je daaraan te houden…Maar ja, met zo’n smartphone is het wel moeilijk controleren, nietwaar?

Regels op het secretariaat

Een goede tip is om tijdens een secretariaatsoverleg een aantal praktische afspraken met elkaar maken, zoals bijvoorbeeld:

• Telefoons  bewaren in je bureaulade of in je tas

Als hij de hele tijd voor je neus ligt tussen je toetsenbord en computerbeeldscherm in, wordt het wel heel verleidelijk om erop te kijken.

• Check je Twitter of Facebook-pagina wanneer je werk gedaan is

Snel even kijken op Facebook en Twitter of er iets bijzonders gebeurd is, het neemt al gauw een halfuurtje in beslag. Gooi je dus eerst op je werk, daarna heb je des te meer tijd om rustig rond te surfen.

Wat kun je zelf doen?

Afspraken maken met elkaar is goed, maar je kunt zelf natuurlijk ook een aantal dingen om het goede voorbeeld te geven, zoals:

• Notificaties uitzetten

Als je deze functie aan hebt staan, dan krijg je elke keer een geluidje horen als je een mailtje krijgt, een mention op Twitter of als iemand weer een woord naar je heeft gestuurd op Wordfeud. Als je alleen het geluid voor inkomende gesprekken of berichten aan laat staan hoef je ook niet iedere keer te kijken.

• Geluid uitzetten

Als je niets hoort hoef je ook niet te kijken…

Ik ben ook benieuwd naar jullie ervaringen!
Reageren kan via het formulier hieronder!

Geschreven door: Ingeborg Lentjes