Cindy, bedankt
Ongeveer tien jaar geleden werd ik manager, maar als ik er op terugkijk was ik niet zo’n beste baas. Zonder mijn secretaresse had ik het niet gered.
Met terugwerkende kracht zou ik mezelf een zoek-het-maar-uit-manager kunnen noemen. Ik was het type manager dat het goed bedoelde, maar door een te drukke agenda, een naïef optimistisch vertrouwen in zijn medewerkers en ook door een gebrek aan ervaring en vakbekwaamheid liet ik mijn medewerkers te veel aan hun lot over. Mijn secretaresse – laat ik haar Cindy noemen – heeft mij voor de ergste blunders behoedt.
Cindy-vangnet
Cindy herinnerde mij aan belangrijke deadlines die ik gemaakt had met medewerkers, Cindy wist waar mijn documenten stonden waarin prestatieafspraken waren gemaakt, Cindy fluisterde mij net op tijd nog even in wat er ook al weer speelde bij die ene medewerker. Cindy was het verlengstuk van mijn oren en ogen in de organisatie. Ik was ook de manager van Cindy. Zij functioneerde uitstekend. Dit was eerder ondanks dan dankzij mijn aansturing.
Niet alle slechte managers hebben een Cindy-vangnet. En dat is spijtig, want er zijn heel veel slechte managers. Uit onderzoek blijkt dat eenderde van alle medewerkers bij bedrijven vertrekt (of zou willen vertrekken) omwille van hun baas. Managers geven te weinig richting, volgen hun mensen niet in de praktijk, sturen nauwelijks bij en bij knelpunten in het functioneren komen zij niet veel verder dan ‘wat dacht je er zelf van’ of ‘het moet écht anders!’ Wellicht herkent u het bovenstaande in hoe uw manager met u en uw collega’s omgaat.
Een echte baas
In mijn nieuwe boek Het recht op een baas geef ik herkenbare, schrijnende, tenenkrommende en hilarische voorbeelden van ontspoorde managers en leg ik uit wat een echte baas zou moeten doen. In principe is het niet zo moeilijk: een echte baas motiveert mensen om het werk te willen doen en stelt ze in staat hun werk goed te kunnen doen.’ Bazen die hier gestructureerd tijd in steken, zorgen niet alleen voor een prettige werksfeer, maar ook voor een hogere productiviteit.
Cindy zou mijn boek aan mij cadeau gedaan hebben. Ter inspiratie en als subtiele hint. Stel dat uw manager u afgelopen donderdag vergeten is. Zoals ik dat overigens ook deed, want Cindy herinnerde mij in alle bescheidenheid niet aan haar eigen presentje voor de derde donderdag in april. Mocht uw baas het zijn vergeten, doe hem of haar het boek kado en leg het geopend bij hoofdstuk 4 (over het waarderen van medewerkers) op het bureau. Briefje erbij: bedankt voor het presentje van donderdag. Groetjes, Cindy.
Volg ons